ÇİÇEKLİ BİTKİLER

Çiçeklerdeki özel yapılarda meydana gelen gametlerle üreyen bitkiler. Çiçekteki erkek organa stamen, dişi organa da pistil denir. Çiçekli bitkilerdeki dişi organ, yumurtalık, dişicik borusu ve tepecikten oluşur. Yumurtalık pistilin alt tarafında, içerisinde tohum taslağını kapsayan şişkin bölümdür. Çiçekli bitkilerde erkek organın ucundaki yapıya başçık denir. Başçık bir sapla çiçeğe bağlıdır. Çiçekli bitkilerde, çiçeğin en dış halkasını oluşturan ve çiçek tomurcuk hâldeyken tüm çiçek organlarını koruyan yeşil renkli parçalardan her birine çanak yaprak; göze hoş gelen değişik renklerde olan ve çiçeğin dıştan içe doğru ikinci halkasını oluşturan yapraklara da taç yaprak denir. Çiçek sapının tepe kısmının genişlemesi sonucu oluşan, çiçekleri üzerinde taşıyan yapıya çiçek tablası, çiçek başını taşıyan sap bölümüne de çiçek sapı denir.

Çiçekli bitkiler çok farklı çevrelerde yaşayabilirler. Çöllerde, dağların yüksek kısımlarında, sığ kıyı sularında bulunurlar. Kökleri genellikle toprak altında büyüyen organlar olmakla birlikte, bazılarının kökleri açık havada ya da suyun içinde de gelişebilir. Açık havada gelişen köklere hava kökleri, suda gelişen köklere de su kökleri denir. Köklerin görevi; topraktaki tuzları ve suyu emmek, bitkiyi toprağa bağlamak, karbon hidratları depo etmek ve hormon sentezlemektir. Kökler yer çekimi doğrultusunda gelişirler.

Yapısal farklılıkları yönünden kökler kazık kök (biber, lâhana, fasulye vb.), saçak kök (buğday, soğan, pırasa, mısır vb.) ve depo kök (turp, pancar, havuç vb.) olmak üzere üçe ayrılır.