
1957 yılında Bremer Edebiyat Ödülü’nü, 1960 yılında da Georg Büchner Ödülü’nü kazandı. 1970 mayısında yaşamına kendi eliyle son verdi.
Şiirlerinde Fransız sembolizminin ve gerçeküstücülüğünün etkileri görüldü. Savaş sonrası dönemin en önemli ozanlarından biri oldu.
Başlıca yapıtları şunlardır:
Haşhaş ve Bellek (1952), Dil Kafesi (1959), Sahipsiz Gül (1963), Nefes Dönümü (1967), Işık Zoru (1970).
Haşhaş ve Bellek (1952), Dil Kafesi (1959), Sahipsiz Gül (1963), Nefes Dönümü (1967), Işık Zoru (1970).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder